Spotkanie prowincjałów

Spotkanie prowincjałów
2017-03-21

Spotkanie ojców prowincjałów i quasi-prowincjałów Zakonu Paulińskiego odbywa się w poniedziałek i wtorek, 20-21 marca na Jasnej Górze. Dwudniowe spotkanie ma na celu omówienie spraw dotyczących paulińskich prowincji na całym świecie, przedstawienie sprawozdań z życia danej prowincji i zaplanowanie przyszłych działań.

Prowincjałowie i quasi-prowincjałowie przyjechali na zaproszenie generalnego przełożonego Zakonu Paulinów o. Arnolda Chrapkowskiego. W spotkaniu uczestniczą: o. Mikołaj Socha, prowincjał Prowincji Amerykańskiej; o. Jarosław Zań, prowincjał Prowincji Australijskiej; o. Piotr Duś, Prowincjał Niemieckiej Prowincji; o. Csóka János, quasi-prowincjał quasi-Prowincji Węgierskiej; o. Martin Lechončák, quasi-prowincjał quasi-Prowincji Słowackiej; o. Ivan Šarić, sekretarz quasi-Prowincji Chorwackiej; o. Roman Łaba, delegat Generała Zakonu na Ukrainę; o. Łukasz Łukanowski, delegat Generała Zakonu na Włochy.

„To jest tradycja u nas w Zakonie, że spotykamy się co 2 lata, prowincjałowie i delegaci ojca generała na różne kraje, tam, gdzie posługują nasi ojcowie. Jest to okazja do spotkania, wymiany swoich doświadczeń, do rozmowy - opowiada o. Piotr Duś, prowincjał Niemieckiej Prowincji Zakonu Paulinów, posługuje w klasztorze w Erding koło Monachium - To jest wzajemne ubogacanie się, ponieważ posługujemy w różnych częściach świata, w różnych społecznościach. Każdy przedstawia swoja pracę i w ten sposób dzielimy się swoimi doświadczeniami duszpasterskimi. Spotykamy się co 2 lata, a co 3 lata są wybory nowych prowincjałów w Zakonie, więc za każdym razem jest to inny skład. Przyjechał ojciec prowincjał z Australii, z Ameryki, są ojcowie z Włoch, Chorwacji, z Ukrainy. To jest okazja, żeby się spotkać i wymienić doświadczenia duszpasterskie. To jest takie wzajemne ubogacenie się, kiedy mamy okazję między sobą porozmawiać, tym bardziej, że takich okazji do spotkań w tym gronie nie ma niestety za wiele”.

„Nasza posługa duszpasterska, jako paulinów, to jest przede wszystkim posługa parafialna. W tej sytuacji specyfiki duszpasterstwa niemieckiego, gdzie z jednej strony jest duża laicyzacja, z drugiej jest namacalny brak kapłanów, tam właśnie staramy się nieść Dobą Nowinę, posługiwać jako duszpasterze, proboszczowie. Mamy 5 domów na południu Niemiec, posługujemy w 3 sanktuariach maryjnych, to jest takim naszym charyzmatem paulińskim, gdzie przychodzą pielgrzymi, przychodzą wierni. Naszym zadaniem jest, aby głosić kult Matki Bożej - mówi opowiada o. Piotr Duś – W Niemczech jestem już od 17 lat. Po studiach seminaryjnych, po świeceniach kapłańskich zostałem decyzją ojca generała ówczesnego Stanisława Turka skierowany do Niemiec. Tęsknię, zawsze gdzieś w sercu zostaje tęsknota za domem, za Ojczyzną, aczkolwiek teraz można powiedzieć, że dużą część spędziłem za granicą, to jest... posługa. Nie widzę tego w kategoriach wygnania, ale ubogacenia”.

Ojcowie prowincjałowie spotkali się na Mszy św. odprawionej o godz. 7.30 przed Cudownym Obrazem. Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił o. Arnold Chrapkowski, generał Zakonu Paulinów.

„Liturgia dnia dzisiejszego każe nam zapatrzeć się w postać św. Józefa. Jego życie i posłannictwo chcemy odczytać także w świetle naszego zakonnego, paulińskiego powołania, a także w kontekście funkcji i zadań, jakie zostały nam zlecone. Pełnienie obowiązków wyższego przełożonego czy delegata przełożonego generalnego zobowiązuje nas przecież do tego, byśmy wzorem św. Józefa czuli się odpowiedzialni za to powołanie i te zadania, a także z troską patrzyli na współbraci oddanych naszej opiece” – podkreślał w homilii o. Arnold Chrapkowski.

„Drodzy współbracia, w życiu każdego z nas był moment rozeznania powołania, była decyzja o wyjściu z własnego świata. Jest czas niesienia Ewangelii w różnych zakątkach świata, w różnych uwarunkowaniach eklezjalnych, ale zawsze w wierności paulińskiemu charyzmatowi. Trzeba każdemu z nas pamiętać o tym, że jesteśmy zobowiązani także, a może przede wszystkim, do głoszenia Ewangelii naszym zakonnym współbraciom, tym, za których jesteśmy bezpośrednio odpowiedzialni. Dom zakonny, wspólnota zakonna, prowincja ma zawsze żyć duchem Ewangelii, duchem tracenia siebie dla innych, duchem poświecenia, miłosierdzia, a także duchem stawiania konkretnych wymagań i podejmowania decyzji, które przecież nie zawsze są łatwe – mówił o. generał – W pełnieniu jakiejkolwiek posługi w Kościele trzeba pokory i prostoty, o którą apeluje tak często papież Franciszek: pokory i prostoty. Tej pokory uczy każdego z nas św. Józef. I kiedy dzisiaj stajemy w tym szczególnym dla każdego paulina miejscu, prosimy Maryję, Tę, która była także zlecona trosce Józefa i prosimy opiekuna Bożego Syna, aby każdy z nas powierzone zdania, na tym odcinku, który określają nasze konstytucje, by przede wszystkim z ogromną pokorą wypełniał Boże tajemnice, w postawie służby każdemu człowiekowi, nie tylko temu, który został nam zlecony w duszpasterskiej posłudze, ale także naszym zakonnym współbraciom”.

Konferencję nt. posługi w sanktuariach maryjnych w czasie spotkania wygłosił dr Marek Studenski, wikariusz generalny diec. bielsko-żywieckiej.

o. Stanisław Tomoń

Art. ze str. jasnagora.com