100 lat życia świętował na Jasnej Górze o. Jerzy Tomziński, najstarszy paulin w Zakonie, były dwukrotny generał Zakonu Paulinów i trzykrotny przeor jasnogórskiego klasztoru, nazywany 'legendą Jasnej Góry'.

Jubileuszowa, uroczysta Msza św. z racji 100. urodzin o. Jerzego Tomzińskiego została odprawiona w sobotę, 24 listopada, w dniu urodzin o. Jerzego. Eucharystii o godz. 15.30 w Kaplicy Matki Bożej przewodniczył o. Arnold Chrapkowski, przełożony generalny Zakonu Paulinów.

Na Mszy św. zebrali się bardzo licznie ojcowie i bracia konwentu jasnogórskiego, paulini z wielu polskich i zagranicznych placówek, członkowie Kurii Generalnej Zakonu, byli paulińscy generałowie. Obecni byli także m.in. kapłani z arch. częstochowskiej, wśród nich ks. inf. Ireneusz Skubiś, redaktor naczelny Tygodnika Katolickiego 'Niedziela', z którym o. Jerzy współpracował przez wiele lat. Przybyła rodzina i przyjaciele o. Jerzego, a także ci, którzy zetknęli się z Jubilatem na drodze Jego kapłańskiego życia.

Słowa przeora Jasnej Góry o. Mariana Waligóry:

"Dziś wraz z Ojcem Generałem i wspólnotą jasnogórską pragnę w szczególny sposób pozdrowić naszego Dostojnego Jubilata, o. Jerzego Tomzińskiego, byłego generała Zakonu i przeora jasnogórskiego, który dziś świętuje swoje 100-lecie urodzin. Dzięki Opatrzności Bożej ten dzień Jego urodzin, rocznica Jego urodzin wpisuje się w te piękne karty historii naszej Ojczyzny – 100-lecia niepodległości. Życzymy Ojcu Jerzemu tej wielkiej mocy ducha, dziękując za Jego pogodę ducha, miłość do człowieka, za to, że służąc tu, na Jasnej Górze przybliżał drugiemu człowiekowi Boga samego, wpatrzony w oblicze Matki Najświętszej. Sam kiedyś powiedział, że ‘światem rządzi Bóg’. Dziś patrząc na 100 lat życia naszego Ojca Jerzego możemy potwierdzić, że faktycznie światem, życiem każdego z nas rządzi Bóg, i dziękujemy dziś za tę miłość Boga, którą otaczał naszego współbrata, i że przez Niego promieniował miłością na świat cały”.

Słowa generala Zakonu o. Arnolda Chrapkowskiego:

"Ojcze Jubilacie, Święta Boża rodzicielka Maryja towarzyszyła Twojej drodze życia, Twojej zakonnej i kapłańskiej posłudze. Pod Jej czułym okiem pełniłeś zakonne i kapłańskie obowiązki. Niech dalej Boża Matka czuwa, byś dla nas, zakonnych współbraci, i dla każdego człowieka był Bożym posłańcem nadziei, pojednania i pokoju. Czcigodny Jubilacie, według Starego Testamentu długowieczność jest szczególnym znakiem Bożego błogosławieństwa. Pan Bóg dał Ci długie życie, bo chciał, abyś jako pauliński zakonnik, i jako kapłan, dużo zdziałał dla Kościoła świętego. Gratulujemy Ci tego niezwykłego jubileuszu, a jednocześnie dziękujemy Ci za to, co zostało jako Twój wkład w życie Kościoła i w życie zakonne”.

Słowa Abpa Stanisława Gądeckiego:

"Właściwie całe Jego życie na służbie Jasnej Góry, na służbie paulińskiej, przebiegało pod takim dziwnym znakiem zmienności czasów. On przeżył wiele – Ślubowania Jasnogórskie, początek peregrynacji, udział w Soborze – jest, jak powiadają, ostatnim żyjącym świadkiem Soboru na świecie. Jest to postać niezwykle ważna dla Kościoła katolickiego w Polsce dlatego, że przy tych wszystkich cierpieniach i krzyżach, które musiał znieść, nigdy nie utracił pogody ducha. Sadzę, że zawsze czuł obok siebie tę Matczyną obecność, macierzyńską opiekę Maryi, i dzięki temu zawsze promieniował radością. Jakiekolwiek okoliczności go spotkały, nigdy nie popadł w smutek”.

Słowa O. Jerzego Tomzińskiego:

"Mam wielkie szczęście, że mogłem się doczekać, bo już kilka godzin, jak skończyłem 100 lat życia - mówi Jubilat. Jedno chciałem powiedzieć, że światem rządzi Pan Bóg! Zawierzcie Panu Bogu, zaufajcie Matce Bożej, to nie zginiecie, będziecie żyć tak, jak ja. To jest moje wyznanie, że wszystko zawdzięczam Panu Bogu i dobrym ludziom, nic sam z siebie nie robiłem. Wszystko jakoś inaczej myślałem, a zawsze przychodziło, mówiłem, ‘Panie Boże, niech się wola Boska stanie’. I to mi daje radość i szczęście. Życzę wszystkim uśmiechu i radości, i 100 lat, albo więcej jeszcze”.

______________________________

Więcej o O. Jerzym:

Ojciec Jerzy Tomziński urodził się 24.11.1918 r. w Przystajni k/Częstochowy. Do Zakonu św. Pawła Pierwszego Pustelnika wstąpił w 1935 r. Święcenia kapłańskie otrzymał na Jasnej Górze 16.04.1944 r. W niespełna rok później został kustoszem Bazyliki Jasnogórskiej, przygotowując m.in. uroczystość Poświęcenia Narodu Polskiego Niepokalanemu Sercu Maryi - 8 września 1946 r., a wcześniej ceremonie związane z sakrą biskupią Stefana Wyszyńskiego, ordynariusza lubelskiego, późniejszego Prymasa Polski.

Już jako młody kapłan dał się poznać jako wybitny kaznodzieja i spowiednik, bardzo zaangażowany w pracę duszpasterską oraz społeczną. W okresie stalinowskim - jako przeor i kustosz sanktuarium w Leśnej Podlaskiej - stworzył młodzieżowe ogniska religijne, za co został zmuszony przez władze komunistyczne do opuszczenia podlaskiego sanktuarium.

W 1952 r. o. Jerzy został został przeorem Jasnej Góry, pełniąc ten urząd dwukrotnie aż do 1957 r. Był to czas uwięzienia Prymasa Polski, Jasnogórskich Ślubów Narodu i początków Wielkiej Nowenny.

Będąc przeorem Jasnej Góry (1952-57 i 1957-60) zainicjował i prowadził prace konserwatorskie, mające na celu zachowanie spuścizny narodowego sanktuarium. Dzięki jubileuszom 300-lecia obrony klasztoru przed Szwedami oraz 300-lecia ślubów króla Jana Kazimierza wzmocnił integracyjną rolę Jasnej Góry dla całego narodu polskiego. Ojcu Jerzemu zawdzięczamy inicjatywę narodowej modlitwy o uwolnienie Prymasa Kardynała Stefana Wyszyńskiego i powstanie w ten sposób tradycji odprawiania Apelu Jasnogórskiego. Dzięki wystosowanym przez niego zaproszeniom Jasnogórskie Śluby Narodu w 1956 r. zgromadziły ponad milion wiernych, a Jego decyzja o przygotowaniu kopii Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej - tzw. Obrazu Nawiedzenia, umożliwiła peregrynację Wizerunku po całej Polsce.

Kapituła Generalna obradująca w 1963 r. wybrała o. Jerzego Tomzińskiego na generała Zakonu. Pełnił ten urząd dwukrotnie - w sumie dwanaście lat, które wpisały się szczególnie w historię Kościoła. Były to lata Millennium, uwieńczone oddaniem Polski w macierzyńską niewolę Maryi, a także czas II Soboru Watykańskiego, którego uczestnikiem był również Ojciec Jerzy.

Jako były generał, po skończonej kadencji, przez trzy lata przebywał w Biechowie. Pomagał tam w duszpasterstwie parafialnym - był katechetą dziatwy i młodzieży licealnej, a także rekolekcjonistą duchowieństwa i wiernych.

Z Biechowa Ojciec Jerzy powrócił znów do Klasztoru Jasnogórskiego. Tu przez 23 lata był rzecznikiem prasowym Jasnej Góry, współredaktorem Tygodnika „Niedziela" i Miesięcznika „Jasna Góra". W tym okresie po raz trzeci został wybrany przeorem Jasnej Góry i współorganizatorem Światowego Dnia Młodzieży - spotkania Ojca Świętego Jana Pawła II z młodzieżą całego świata na Jasnej Górze w 1991.

16 kwietnia 2014 roku świętował jubileusz 70-lecia kapłaństwa.

2 września 2018 r., w roku setnych urodzin, a także 100. rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę, prezydent Andrzej Duda spotkał się z Jubilatem i wręczył Mu mu pamiątkowe medale oraz list gratulacyjny. Prezydent w liście napisał, że „jubileusz Ojca pięknie wpisuje się w stuletnią historię niepodległej Rzeczypospolitej, w której mimo dramatów wojen i szykan totalitarnego ustroju udało się również dzięki takim niezłomnym kapłanom - ocalić narodową dumę i tożsamość przekazując wolną i demokratyczną Polskę następnym pokoleniom”.

(źródło: Biuro Prasowe Jasnej Góry, www.jasnagora.com)